Op maandag 20 juni 2022 overleed het oud-lid van de Hofkapel Jos van Hees. Graag willen we in deze herinnering even bij het leven van Jos stil staan.
Jos wordt geboren op 19 februari 1947 in Reek. In zijn jeugd maakt hij al muziek, op de bugel, bij Semper Crescendo, de harmonie van Reek. Rode draad door zijn leven is muziek, en zeker de daarbij horende gezelligheid en natuurlijk een biertje. In 2022 viert Jos zijn 25-jarig jubileum bij de Rogbloazers, waar hij ook voorzitter van is. Naast de Rogbloazers heeft hij jaren bij de Havenmuzikanten, de Schaijkse fanfare, de Hofkapel, The Thompson Bridge Band én Ongerakt gespeeld. En overal met dezelfde drive en inzet. Als mensen deze inzet niet blijken te hebben, kan Jos zich daar behoorlijk aan ergeren, dit is bij de muziek zo maar eigenlijk overal… “als je iets doet dan moet je het goed doen en er volledig voor gaan.” Dit brengt hij ook over aan zijn kinderen, Sandra en Twan.
Deze kinderen en later zijn kleinkinderen zijn alles voor hem. Tot op het allerlaatst beginnen zijn ogen te schitteren als de kleinkinderen binnenkomen. Jos is een loyaal mens, naar iedereen, in voor- en tegenspoed. Maar ook “goed is goed”. Niet altijd op zoek naar ‘meer, anders of beter’ maar ‘tevreden zijn met wat je hebt.’
Nota bene op vaderdag wordt het duideijk dat langer leven “geen haalbare kaart” meer is en heeft Jos afscheid
kunnen nemen van zijn dierbaren. Hij overlijdt een dag later.
Stichting Carnaval De Moeslanden herdenkt Jos met zijn altijd goed humeur als een fijn lid van de Hofkapel, met zijn enorme inzet voor de Schaijkse carna- valsvierders en als een prachtig mens.
Lid van de Hofkapel William Fransen schrijft over Jos het volgende:
Ik herinner me het volgende.
Jos is in 2002/ 2003 bij de Hofkapel gekomen na het 44-jarig bestaan van het Moesland waarbij toen acht van de zestien leden gingen stoppen. Die waren overigens totaal precies 250 jaren bij de Hofkapel. Tijd voor jong spul.
Dit werd aangevuld met Jos, Antoine, Peter, Diny en Susan. Weliswaar al weer met dertien personen maar nog een magere bezetting.
Jos was een zeer trouwe muzikant. Altijd op de repetitie, altijd op tijd, en alles op orde. Jos hield zich strikt aan de afspraken en zijn inzet was tomeloos hoog. Geen enkele maat werd overgeslagen en met de repetitie (en ook bij optredens) was Jos zeer attent en miste niks. Daar konden jongeren nog wat van leren. Met deze instelling ergerde hij zich dan ook aan muzikanten die te laat (of niet) kwamen, die de partij niet volgden, of zelfs “afzettuh” (gewoon ff niet spelen). Dit liet Jos dan op zijn herkenbare eigen wijze weten met woorden en een getergd gezicht wat boekdelen sprak. Ook wat betreft kleding was hij uiterst secuur.
Foute schoenen, stropdas niet strak of sokken omlaag was ‘not done’. Jos was in die tijd een welkome aanvulling van de trompetten. Hij zei dat zijn embouchure door de Hofkapel een flinke boost kreeg en dat hij zelfs wat leerde bij deze club. En naast het serieuze deel van de Hofkapel genoot Jos van zijn medemuzikanten en hield hij van een biertje. Maar altijd met mate, zeker als er op die dag nog gespeeld moest worden. En na de laatste noot was hij, voor zijn gevoel klaar met zijn muziekwerk en was het volop nagenieten. En de volgende morgen (tijdens carnaval) uiteraard op tijd en verzorgd aanwezig.
Ik heb Jos altijd gezien als een zeer correcte, disciplinaire muzikant, die nooit verstek liet gaan in zijn partij en dat ook van een ander verwachtte. Hij heeft er mede voor gezorgd dat de Hofkapel na het 44-jarig bestaan weer een basis kreeg om door te groeien naar wat het nu is.
Jammer dat hij niet meer van muziek kan genieten.