Op 2 augustus 2022 overleed Doortje Bekkers. In het Moesland, maar ook tot ver daarbuiten, kenden velen mensen Doortje en Doortje kende ook heel veel mensen. Ze zat in diverse besturen en heeft vele mooie dingen opgezet voor diverse groepen in de samenleving, en de afgelopen tientallen jaren heel veel voor de ouderen in het Moesland.
Toen, medio jaren 90 van de vorige eeuw, het Ouderenbal dreigde te verdwijnen omdat het toenmalige bestuur van de KBO er weinig belang aan hechtte, heeft zij die draad opgepakt. En met zeer groot en groots succes. Druk, drukker, drukst werd het in de loop der jaren op deze middag, opgeluisterd door zowel Jeugdcarnaval als door de “groten”. Met een vrolijk stuk muziek van zowel Toeter mar Henne als van de Boerenmoeskapel en als die beiden even stil waren, draaide Harrieke Jans een gezellige meedeiner en meezinger. Daarbij koffie met een snee “krintemik mi goei bôtter” en de nodige hapjes en drankjes, maakten de middag tot een waar festijn. Maar tegelijk kwam er ook een mooi programma op het podium, gepresenteerd en samengesteld door Doortje. Vooraf had Doortje diverse gesprekken met Jeugd en Protocol om dit af te stemmen. Wie zou dat jaar de Eremoeszak of Eremoeszakkin worden? Met die eer werd op een bepaald moment Doortje zelf ook verrast! Voor ieder jaar maakte ze ook een nieuw carnavalslied, wat dan, samen met alle aanwezigen, ten gehore werd gebracht. Hieronder nog een keer het refrein van haar laatste creatie, carnaval 2020.
Op de wijze van “Nie knieze, nie zeure”:
We zijn hier te samen, op ’t ouderenbal
We zingen en swingen, ’t is carnaval.
We drinken ’n glaasje, ’n wijntje of bier,
We zijn jong van harte en maake plezier.
Zo was het ieder jaar weer een supermooie en gezellige carnavalsmiddag, waar nog dagen over na werd gepraat.
Iets later in de tijd, pakte Doortje ook de draad weer op bij CV Jong van Harten. Jarenlang was het een slapende carnavalsclub geweest, omdat er geen kartrekker meer was. Welnu, met Doortje, samen met alle leden van de KBO-toneelclub, veranderde dat op slag. Menig idee voor een optocht werd uitgewerkt en met veel plezier deden de leden van de groep mee aan de grote Moeslandse optocht. Ter ere van het 44-jarig bestaan hebben ze een tegel mogen ontvangen en die (met wat hulp van Prins en gevolg) mogen plaatsen op het Europaplein. Door het wegvallen van enkele leden en de leeftijden die mee gingen tellen, is de club op een bepaald moment toch weer ingedut, maar zou op ieder moment weer nieuw leven ingeblazen kunnen worden.
Maar helaas niet meer door Doortje. Wie weet volgt zij het Moeslands carnaval nu vanuit een ander perspectief, samen met Gerard. Stichting Carnaval De Moeslanden wil met deze nagedachtenis Doortje op waardige wijze gedenken: een vrouw die zelf weinig vroeg maar altijd alles voor anderen overhad.