Rene van Rooij speelt sinds 1999 bij de Braborockers van WC Experience. Als groot fan vond René het een eer om mee te ‘mogen’ spelen. Tegenwoordig wil ie daar gewoon geld voor hebben! Ontwerpt, bedenkt en voert uit, samen met Patrick Marcelissen. Runt een eigen reclame/productiebureau/studio en treedt ook samen met zijn drinkebroeder Hans van Erp op, onder de naam Pap en Pudding. Schrijft, arrangeert en componeert ook voor anderen.

En naast dat alles schrijft René ook nog columns voor www.deoptocht.nl. En ook nog zoals het hoort; in het dialect!

Meug ik m’n eige ekkus vûrstelle? Ik ben René v Rooij, al zullen sommige van jullie mijn better kenne als de helft van Pap en Pudding, of als diejen dikke van WC Experience. Ik ben as gullie di leest, alwir 40 joar op dezen aardkloot. Mar ondanks m’n status van officiële “ouwe lul” doe ik wel mee aon sociale media. Da’s ’n aander woord, vur: Bij niemand op de koffie hoeven, mar toch mi iedereen contact houwe. Twitter, Facebook en zelfs Hyves, alles houw ik bij. Ik heb ’t ammol oan elkaar gelinkt, dus ik hoef mar enne keer wa te schrijven, en ’t stu overal op. Op twitter hiet ik @papohnepudding, umda de Pudding nie zo internet gezind is es mijn. Op Hyves hiet ik echter ajaandunuurste. En gullie –carnavalsvierders van ’t uurste uur- wete natuurlijk woar da vûr stô. Hoe komt ik erbè heur ik ullie denken? Nou, kumt ie!

Als klein kiendje al waar ik hellemoal gek van Carnaval en alles wa doarmi te make ha. Ik wonde in Hèèrpe (Herpen) en liep dan ok wel ’s mee in d’n optocht. (Da’k unne keer verkleed als Vèèrrike verkleed gewonnen heb, zal niemand verbazen). De prijsuitreiking waar altijd bij de Sports. En doar zaag ik dan ok vur ’t uurst de Germa’s optreeje, in riete rukskus nog wel! Ik vond ’t schitterend. Als klein menneke tussen de verklede volwassenen, d’n bierlucht vermengd mi rook (da moog toen nog gewoon!). Ik genoot mi volle teugen.

’s Avonds mocht ik altijd nor ‘de Kuil’ doar drèèjde Disco Din. En wij liepe doar dan hil d’n ovund te hossen, colafleskessnuupkes (twentig vur enne gulde!) te eten, en fleskes Shandy te drinken, in onze stofjas, woar alle meide durre naam op moese zette. Die meidjes waren toen ok al opgemakt en da von ik kei moi. Tegeworrig lope ze –zo jong als ze zèn- vort continu mi make-up op d’r gezicht, mar toen alleen mi de carnaval. Da was nog iets aparts!

Ik waar destijds kei jaloers op m’n leeftijdgenootjes die in de road van elluf zaten. Die han ’n zwarte boks oan, en unne witten bloes. En dan dieje prachtige steek! Geweldig vond ik da. En de jeugdprins ha nóg unne moiiere als de rest, mi ’n nóg grotter veer! Ik weet bè God nie, hoe ge in dieje road kwaamt, loat stoan hoe ge prins kont worre, mar jaloers da ik waar! Ongeleufelijk. Zo’n jeugdtrauma, da’k nou m’n eige mar Ajaan dun Uurste heb genoemd. Snaptum?! ’t Is écht zo! En Ajaan hek gekoze umda ta lekker ouwverwetst klinkt. Ut ha net zo goed Bijs d’n twidde, of Grad d’n dorde kunne zèn.

Tegenover de Kuil (oan d’n overkant van de weg) zaat Frans van Hooft (tegeworrig Thekes), en ’t zal jullie nie verbazen da’k wel ’s noar d’n overkant van de weg schoot um ’n frietje of ’n ijsje te hoale. Toen ik livemuziek heurde vanuit ’t café, liep ik de tussedeur dur, en stond inens in ’n grote-mensen-café! Doar speulde toen Story, en da waar m’n uurste kennismaking mi livemuziek! Vanaf da moment wies ik da ik oit muzikant zou worre. Ik heb d’n hillen ovund stiekem onder ’n bartoffel mi twee Heinekenviltjes zitte speule en noar Story zitten kijken. Tot da ’t elluf uur waar, en ik wir gauw nor de Kuil liep um m’n eige op te loate hoale.

Zo ziede mar wir da eik alles toch wir terug te leije is noar oewe jeugd, zeker ès die goed en moi is geweest. Dan witte ok mee wurrum ik nou vur d’n Optocht.nl schrijf! René Derks (Plekzak) ken ik ok van vruuger, én ok van de carnaval in Schoijk…….Ge ziet wel: De goei dinger blijven hangen! Ik zal doar ongetwijfeld nog wel ’s wa over vertelle, ek wa meer tijd heb, goed? Ik goa nou wir gauw soosjaaliezeeruh.

Houdoe wanne!
Ajaan dun Uurste