Rene van Rooij speelt sinds 1999 bij de Braborockers van WC Experience. Als groot fan vond René het een eer om mee te ‘mogen’ spelen. Tegenwoordig wil ie daar gewoon geld voor hebben! Ontwerpt, bedenkt en voert uit, samen met Patrick Marcelissen. Runt een eigen reclame/productiebureau/studio en treedt ook samen met zijn drinkebroeder Hans van Erp op, onder de naam Pap en Pudding. Schrijft, arrangeert en componeert ook voor anderen.

En naast dat alles schrijft René ook nog columns voor www.deoptocht.nl. En ook nog zoals het hoort; in het dialect!

Ja mense, ’t is wir d’n elfde van d’n elfde geweest en dá betekent da ik wir gruwelijk en ontiegelijk veul zin in de carnaval heb! Da heb ik eigenlijk ’t olling joar wel, mar als de uurste berichten over de nèè-je prinsen en adjudanten de ronde doen dûr de lokale kranten, sites en Twitteraccounts dan begint ’t toch wel wir gruwelijk te kriebelen! Ik heb al ’s verteld da ik mi de carnaval geborre ben, en dagge doar – ondanks dagge d’r niks van ruikt- tóch ’n bietje ’n ticske van meekrijgt…

Jeugdsentiment is ’t! Ons pap en ons mam gaven hemmol niks um de carnaval mar wij mochten natuurlijk zoveul goan viere ès we wilden. Ik liep in Hèrrupe mee mi d’n optocht, ik ging noar Jan Willems (De Sports) vur de prijsuitreiking. Ik zaag de Germa’s live in riete rokskes. Nee, ge kunt veul zeige van mijn, mar nie da ik unne kooie jeugd heb gehad! Stofjas oan en noar de Kuil, carnaval vur de jeugd! De grote prins kwaam ok nog langs ok! En wij mar snoepcolafleskes, kalkblokken, Caramacs en spekken vreten…..en nie te zuinig oan de Shandy want we waren ruig natuurlijk! Inmiddels doe ‘k ’t nie mer op ’n fleske Shandy mar op bier zoals de miste. Nou kan ik nie zo heel goed tege drank: Ik wor van één pilske zat! Echt woar! (mistal ’t 24 of 25ste pilske).

Ik goa mi de carnaval veul de hort op mi munne moat de Pudding. We schnabbelen zo links en rechts als Pap en Pudding, en vallen overal mi ons grote neus in de bôtter! Het is overal feest, en zo heur ’t ok. Mensen die mi de carnaval op wintersport goan weten ie wa ze misse! Echt nie! Hier is ’t te doen nondejuu! Zotterdags maak ik ’n flinke pan gruuntesoep en da is dan ok mee de ennigste gruunte die bij mijn in de buurt komme mi die daag. (én ’n poar stukses prei in de bamischijve die ik noar binne veeg). Vur de rest is ’t vier dage vet, veul en verrekkenis lekker!

Wa ok elk joar op ’t verlanglijstje stoa is de Schoijkse’n optocht. Mi de kiendjes goan we dan langs munne kammeroad die in Schoijk wont, en vandoar uit lope (gullie zeigt loepe!) we noar de Potter en kijken d’n ollingen optocht mi de kin op de borst, zowijt valt onze mond open van al da mois. Da is natuurlijk elk joar onder veurbehoud. Vurrig joar moes ik nét weg rond da tijdstip. Sunt, mar dees joar ben ik er lichelijk wir bè.

Het is misschien erg vruug um iedereen alvast unne prachtige carnaval te wensen, mar ik doe ’t toch! Veul succes mi vurme, plèkke en schilderen, en tot mi de Schoijkse optocht! Ik citeer uit ’n Hèrps carnavalsliedje:
“Hos nou mar an, zolang ’t nog kan, en denk maar ’s nie oan de zorge”. “want 4 dage lang, is ‘r niemand mèr bang, die kater die krijgde pas morge!”.

Rij en carnaval vurzichtig!