Rene van Rooij speelt sinds 1999 bij de Braborockers van WC Experience. Als groot fan vond René het een eer om mee te ‘mogen’ spelen. Tegenwoordig wil ie daar gewoon geld voor hebben! Ontwerpt, bedenkt en voert uit, samen met Patrick Marcelissen. Runt een eigen reclame/productiebureau/studio en treedt ook samen met zijn drinkebroeder Hans van Erp op, onder de naam Pap en Pudding. Schrijft, arrangeert en componeert ook voor anderen.

En naast dat alles schrijft René ook nog columns voor www.deoptocht.nl. En ook nog zoals het hoort; in het dialect!

M’n vriendin kan nie goed ruiken. Da’s misschien ok wel de reden da ze nog steeds m’n vriendin is! Gastronomisch instelde mensen zoals ik willen nogal ’s unne keer ontluchten links en rechts. Daorbè ben ik ok nog van de sort die d’r nog trots op is ok, als ie wa loat woar da aander mensen van goan kokhalzen of hard weglope. Het grote vurdeel doarvan is da ze mijn in ieder geval ok vort geleuve wanneer ik ontken dak iets losgeloate heb. D’r zijn genoeg momenten da iemand anders iets uit zunne rug loat valle woar ik dan (tijdelijk) vals van beschuldigd wordt. Mar als IK zeig dakkut NIE gedoan heb, dan wordt ik –volkomen terecht- geleufd. En zo moet da! Mar goed, het is nie ammoal stront wa d’r te ruiken valt vandaag. Ik wô ‘t ’s hebbe over aander geurtjes…

Mensen die net als ik wél kunnen ruiken, hebben associaties bij bepaalde geuren: Als ik gruuntesoep ruik dan denk ik automatisch oan m’n tante Grai of ôn ons mam d’r Zondagse soep én oan café de Zwaaf, woar ik zo’n 20 joar geleeje mi ’n amusementsorkestje repeteerde. Het café was toen al dicht, mar ’t rook er nog steeds noar Zondagse soep, sigaretten en sigarenrook. Heerlijk! Zo hèt iedereen bij bepaalde geuren, aander associaties. Als unnen boer kuilvoeier of nat gras ruikt denk ie waarschijnlijk nie net als ik oan de feesttent en oan Normaal, mar ik doe da dus wel! Veul mensen vijne de schroalen bierlucht ’s mèrges in ’t café afschuwelijk; ik geniet ervan! Ieder zunne meug! Ik denk dan oan dwijle, oan carnaval en oan uit de haand gelope feestjes die ’s mèèrgus pas stopte! Bè de geur van behangplèk denk ik oan de carnaval, oan d’n bouwmarathon van Gedûrig Wispeltûrig en oan de initiatiefnemer van dees site. Iedere gek z’n gebrek zun we mar zeige,,, Als ik ranzig geworre frietvet ruik, denk ik oan ’t huske van ons ouwe buurvrouw Mien Suppers, woar ik wel ’s stiekem frietjes mee ging eten, gebakken in zo’n zwarte pan op ’t gasfornuis. (Doar hè’k als ’s unne complete column oan gewijd). Als ik munnen eige zwoare Van Nelle shagbuil ruik, ruik ik ok de shagbuil van ome Nico die iedere week bij ons thuis kwaam kaarten mi m’n peettante. Als ik lavendel ruik, dan wor ik automatisch teruggeslingerd noar de joare zeuventig bij ons thuis veur op ’t grasveld op unne zomersen ovund. Als ik Tabac-aftershave ruik, dan denk ik automatisch oan ons pap in z’n goei pak op op zondaggemiddag. Da doek ok als ik Berken Haarwater ruik, mar die geur is dan wir gedeeld mi munne veul te vruug overleden vriend kapper Ronnie Janssen.

Geuren brengen dus herinneringen. Als ik rauwe prei ruik, zit ik in gedachten ès 15 –jarige wir op m’n knieën op ’t laand van Lambert Uijen um vakantiewerk te doen. Als ik champignons ruik stoa ik innens wir bij Jan v Lent in Bèrge vur ’n bietje m’n eige kapot te zweten in de kweekkas. Als ik kersen ruik, zit ik als klein menneke bij Omen Bert in Geffen op de schommelbank mi ’n ijsje woarin onder zonne kauwgumbal zaat, gekocht bij Riet de friet. Als ik roestig ijzer of kogellagervet ruik stoa ik mi ons Pap samen bè Max Mozes in de schaftkeet. Als ik bouillonblukskes ruik denk ik duk oan gehaktballen van d’n Bouwman, en let lop, doar dreigt ’t fout te goan!

Ik ben sinds ’n week of 5 oan ’t diëten. In tegenstelling tot wa ge zut verwaachte betekent DIE-EET, eigenlijk “Die –eet-nie-mer-zoveul”. Um m’n gastronomische wiekentjes te compenseren ging ik al ’n joar of zeuve unne keer of 2 in de week sporten, mar nou da ik er ok nog wa bij wil afvalle moes ik uiteraard extra maatregelen nemen. Da hield in, in ploats van 2 kerres, minimaal 4 kerres per week sporten, en in ploats van mi d’n auto, vort mi de fiets. In tegenstelling tot mun whiskydieet (wor ik noa 2 weken alleen virtien daag kwijt was), lijkt dees manier van leve te werke vur me. Ut vliegt r niet echt af, mar elke week lever ik toch wel unne kilo of meer in. Da ’s mar goed ok, want ik heb er meer dan genoeg. Mar trug op ’t onderwerp: GEUR! Want geur en reuk goat me nou op ’t verkeerde been zette! Wa wil t geval? Het geval wil da ik nou iedere mèèrge langs d’n Bouwman kom gefietst, en de afgelope week rook ’t al 2 kerrus noar gehaktballen! Normaal zu da geweldig zijn, mar nie agge onderweges noar de sportschool bent. En nou? Nou ben ik gruwelijk bang da wanneer ik volgende keer noar de friettent goa en ik ’n balleke mi juinsaus bestel, da ik dan oan de sportschool denk! HELLUP!

Rij en snuif vurzichtig!

Houdoe wanne!