Hieronder het verhaal over het ontstaan van het Schaijks carnaval, verteld door Ad van Dorst op zaterdag 8 juni 2013 tijdens het 55-jarig jubileumfeest op het Europaplein te Schaijk. Dit is de originele tekst.

Beste Minsen, (presentatie op z’n Schoyks tijdens de reunie op 8 juni 2013)

Willie van Esch en Roy van Boekel hebben mij gevraagd om even met jullie terug te kijken naar het begin van de Schaijkse Carnaval.

Er zullen minsen zijn die denken van wie ben ge er enne, ik ben Ad van Marinusse, geboren in Reek. In het huis schuin tegenover de witte molen. Het kiepehok staat er nog. Het huis is weg.

In september 1938 kocht Marinus van Dorst het café aan de Rijksweg te Schaijk van Toon Peters (beter bekend als Toon de Kuiper) voor fl. 5000,– Na mij zijn er nog 5 broers en 2 zussen geboren. In 1953 stierf ons moeder aan kanker (51 jaar) Ik was op kostschool in Huibergen en ben naar huis gekomen en heb het jaar daarop, de Mulo in Grave afgemaakt. Na 1 jaar is onze vader hertrouwd met Nellie Prinssen, een oude vriendin van vroeger. Ze was kok op de pastorie fellenoord in Eindhoven. Daar waren toen veul Heren, pastoor en kapelaans.

Vanaf die tijd is cafe van Dorst meer eten gaan verkopen, want ze kon lekker koken. Ik ben na de mulo in het café gaan werken, vader had ook nog een aannemersbedrijf (2 beroepen zo ging dat in die tijd.) Het cafe had een waranda, daar werd een soort serre van gemaakt. Hier konden de gasten rustig eten. De zaak had een bord aan de gevel met de tekst “Bij hitte en vorst, erwtensoep bij van Dorst”

Zelfs premier de Quay kwam erwtensoep eten en koningin Juliana heeft onze soep op. In het Café kwamen alleen minsen (mannen). Zondags na de mis van 7 uur kwamen de minsen uit de ontginning een borreltje drinken, zoals Mound v/d Wijst, Harry Lamers, Verstegen, Toontje Vissers en Boerke Vermeer.

Rond 12 uur kwamen de jongens een pilsje pakken voor ze naar de meid gingen tot een uur of 2-3. Om 4 uur kwamen de biljarters zoals Woutje Oliemeulen (Koek) en Hannes de Kraay, Lenard v/d Heuvel (d’n Brus) Om 10 uur ’s avonds kwamen de jongens weer terug van de meid en dronken nog wat tot sluitings tijd (11.00 uur) Door dat de serre een min of meer afgesloten ruimte van het café was, kwamen er in 1958 ook dames Zoals juffrouwen van de meisjesschool zoals Ger v/d Berg en Annie Prinssen en stelletjes zoals Jan van Tontje van Ciskes en Tini van Hannes de Kraay en Jan Wilbers en Jo.

Met vastenavond 1958 zijn Jan Kops en ik naar het carnaval in ’s-Bosch geweest, we gingen met de bus van de Zuid-Ooster en liepen van het station de stad in. Het eerste horecabedrijf, dat we binnen stapte, was Royal in de Visstraat, vervolgens een stuk van de optocht gezien en naar café de postzegel, Iedereen was verkleed, behalve wij. Wisten wij veel. Ondanks dat het bier goed smaakte hadden we onze draai niet. We waren om 9 uur weer in Schaijk en besloten om zelf carnaval in Schaijk te organiseren. In de omliggende plaatsen van Schaijk was nog nergens carnaval

Ad van Dorst en Jan Kops, Sjef van de Wijst, was naast postbode ook correspondent van de krant de Sirene en die werd ingeschakeld om stukken in de krant te zetten over onze carnavals plannen. We zetten o.a. in de krant dat er elk uur een bus van Den Bosch en Grave reed voor de Schaijkse Carnaval.(Die reden er toch al) Mester Klaasen, die was correspondent van de Gelderlander, een krant die ook in Schaijk en omgeving kwam, schreef altijd precies over wat in de Sirene stond. Dat was lachen, hij kwam nooit in het café, koste geld. Ik heb erbij in de klas gezeten, hij had grote handen, mij leeftijd genoten zullen het nog wel weten.

Carnavalsclub de moesstempels werd opgericht en een lid ervan Piet van de Heijden werd prins. (Piet van Tiese) Piet had volgens Jan en mij de juiste prinselijke uitstraling. De raad van elf heb ik met Jan en Piet samengesteld uit mensen uit de samenleving, die bij ons in het cafe kwamen, dat ging onder het biertappen door . Ondanks, dat ik veel jonger was dan zij, kreeg ik alle mensen mee. Harry d’n Brouwer was de eerste die spontaan ja zei, met andere had ik iets meer moeite. Jan Kops en ik kregen er steeds meer zin in, tot dat Burg. v/d Ven mij belde, hij las ook de krant, we werden uitgenodigd op het gemeentehuis. We dachten daar gaan onze mooie plannen.

Doch d’n burger was enthousiast, maar hij wees ons er wel op dat we een vergunning nodig hadden voor de optocht. En we moesten eerst toestemming vragen aan de pastoor. Pastoor van Berkel vertelde, dat het 40 uren gebed ongestoord voorrang moest krijgen en dat was pas afgelopen op maandag 5 uur. Met dat gegeven zijn we teruggegaan naar d’n burger en kreeg Carnavalsclub de moesstempels de vergunning. Ik zal er een stukje van voor lezen:

Op Carnavals maandag 1959 kwam ’s middags om 4 uur de raad van elf naar café van dorst en werden in de keuken geschminkt, met de flessen jenever op tafel ze kregen een cape om en een muts. Om 6 uur moesten ze op de platte kar met een trekker ervoor. De prins had ook een platte kar met een versierde specie kuip erop waar in hij het volk toe zwaaide.. De moestempels hadden een wagen in elkaar getimmerd bij timmerbedrijf gebr, van Dorst ( Marinus en Jas) het was leuk werken, Ton van Tiese zorgde voor de catering, hoe later hoe gezelliger.

Verder deden er nog 2 clubs mee, waar ik even de namen van kwijt ben. Na de optocht gingen we naar het parochiehuis en daarna hebben we de volgende café’s bezocht: Nad en Marie Zwaans, Leo en Nellie van Herpen, Janus en Lea van den Hoogen. Café van Casteren kan ik me niet meer herinneren.
Bij Janus en Lena was het bier binnen een half uur op.

Het waren andere tijden. Er was geen crisis.
Een pilsje koste fl. 0,25 De Vos (onze buurman) en wij hadden samen ene griezel Ome Wim van Tilburg en tante Fien, uit het gutgat, nu Louwstraat en wij hadden samen een houten Miele wasmachine, die telkens van het een naar het andere adres ging. Jantje de Keijzer, Louwstraat, waar nu Albert Boeyen woont vroeg na de carnaval of hij de wagen van de Moestempels mocht afbreken voor de spijkers.

In Schaijk had toen bijna iedereen een bijnaam. Ik weet nog goed, dat ik bij Januske Bos een donateurs kaart ging verkopen van fl. 1.00 en op de kaart zette A.Bos. waarop hij zei , ik heet eigenlijk v/d Heijden. Ik heb mijn gulden wel gehad. Heineken en Velasques waren onze eerste grote sponsors fl 100,– (dat waren wel 400 pilsjes)
Velasques bestaat niet meer, Heineken gelukkig wel. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Ik wil eindigen met de namen te noemen van de mensen aan wie we te danken hebben, dat onze start goed was en waar we nu het 55 jaar jubileum van kunnen vieren. Burgemeester G.v/d Ven, Pastoor van Berkel, Dokter Langendijk, Piet v/d Heijden, Jan Kops
De Boerenkapel: o.a. Richard van Boekel, Ad van Boekel, Frans van Boekel, Jan van Boekel
Raad van Elf: Wim Manders, Wim Wijnakker, Wim de Smit, Driek Veld, Piet van Gaal, Grad van Boekel, Klaasje Geurts, Toon v/d Heijden, Ties v/d Heijden, The Zwaans, Kees van Walbeek, Harry d’n Brouwer ( v/d Heijden) en alle mensen die ik vergeten heb. Dit waren de grondleggers, mag ik een daverend applaus , anders horen ze het niet.

En nu het glas heffen op het 55 jarig bestaan!