Voor mij is het het hele jaar carnaval. Dat is zo gegroeid en ik vind het geweldig om alles te verzamelen wat met de Schaijkse optocht te maken heeft. Foto’s, films, boekjes, krantenknipsels, muziek, bierviltjes, je zegt het maar. Walter Roesink heeft ooit tegen me gezegd; “Gij bent de enigste mens die ut hele joar bezig is me de carnaval”. En dat klopt. Hoe is dat gekomen vraag je je af?

De eerste keer dat de vonk oversloeg is toch in mijn jeugdjaren geweest. En dan met name carnavalsmaandag; Moesmoandag. Als kleine jongen fietste ik door heel Schaijk om een glimp op te vangen van de wagens die her en der opgebouwd werden. Op het Industrieterrein bij van Grinsven bouwde de Dorstvlegels hun wagen op, schuin tegenover bouwde Novenant hun wagen op. Als ik dat gezien had en wat foto’s had gemaakt, rap naar het dorp fietsen want daar werd ook volop gesjouwd. Bij van Dinther deden de Durdouwers hun best om hun wagen klaar te krijgen voor de optocht. En op de parkeerplaats stonden de Durzuipers met hun wagen. Het maakte niet uit waar je in Schaijk was, overal was het een drukte van jewelste.

De drukte van de mensen in het dorp, de gespannen gezichten als de koppen in een kraan hangen. De tevredenheid bij een mooie beweging. Alles wilde ik meemaken, beleven en voelen. De saamhorigheid van de carnavalsclubs merkte je aan alles.

Niet veel later doe je mee aan de grote Moeslandse optocht en moet je ook op Moesmoandag een wagen opbouwen. En dan merk je zelf pas wat het gevoel is om met enorm veel trots naar je wagen te kijken. En dat anderen ook naar jouw wagen kijken en een schouderklopje geven. Dat hebben we als club toch maar mooi voor elkaar gekregen.

Met Moesmoandag begint voor mij pas de carnaval. Tuurlijk, vrijdag lekker wat drinken en nog un bietje steuke. Zaterdag met een houten kop naar de bouwschuur om van alles aan de wagen te doen en uiteindelijk alleen maar slap ouwehoeren. Dan snel naar huis om een bodem te leggen, mijn carnavalspakske aan te doen en verzamelen om te gaan stappen. ‘s Avonds kijken wat iedereen voor mooie creaties gemaakt heeft. Zondag jureren bij de jeugdoptocht, prijsuitreiking, eten en nog wat drinken en dan…….Woohoo! Moesmoandag!!! Het gaat gebeuren.

Clubs die voor de prijzen bouwen hoor ik al vroeg in het dorp. Ik kijk op mijn horloge en sta op. Bouwpak aan, snel koffie zetten. De fotocamera pakken, vlug wat eten en naar het Europaplein. Want daar is het te doen. Oh jongen wat is dat toch mooi om te zien! Al die slaperige koppen en kleine oogjes. Het hele plein vol koppen, poppen, tractors, kranen en volgebouwde onderstellen. De pracht en praal straalt en komt op je af. Het is in één woord; “Magisch”. De kranen rijden af en aan en zorgen ervoor dat het één geheel wordt. De muziek wordt getest om te kijken of het werkt en hoe hard het kan. De eerste mensen komen al verkleed en geschminkt voorbij terwijl de wagens nog volop in aanbouw zijn. De straten worden volgezet met carnavalswagens, attributen van de loopgroepen en overal zie je blije gezichten. Kortom; “Ut is Moesmoandag”! De mooiste maandag van het jaar!

Ik zie vele jonge kinderen ook rondfietsen op Moesmoandag, ik hoop dat zij hetzelfde gevoel meekrijgen, al is het maar een beetje. En dat zij er ook samen voor zorgen dat de Moeslandse optocht net zo mooi blijft als dat deze al jaren is door prachtige creaties te bouwen en het gevoel overdragen op hun kinderen. Ik heb het geprobeerd om het op papier te zetten, maar het gevoel wat ik erbij is heb is nog vele malen sterker. En dat krijg ik nooit op papier. Heel veel plezier de komende carnaval en geniet volop van deze prachtige dagen!

Houdoe!

René Derks
www.deoptocht.nl